در این راستا، اولین کنگره «نقش زن در سلامت خانواده و جامعه» با محوریت سلامت جسمی، سلامت روانی و سلامت اجتماعی زنان برگزار شد.
در مراسم افتتاحیه این کنگره، ریاست دانشگاه الزهرا خانم دکتر «محبوبه مباشری» ضمن اشاره به محصور ماندن زنان در حصار تنگ اندرون و درون حرمسراها در طول تاریخ، اظهار داشت:
«با توجه به عدم حضور زنان در عرصه های گوناگون اجتماعی در ادوار گذشته، بازهم نقش آنان در بهداشت روانی، اخلافی و جسمانی خانواده و اجتماع انکارناپذیر است. عدم حضور زن در جامعه و مغفول ماندن تاریخ از نبود این نقش به منزله عدم وجود نخواهد بود، چرا که بررسی زوایای تاریخ اجتماعی به خوبی این مهم را نشان می دهد. علاوه بر آن ادبیات هر جامعه، به ویژه ادبیات فارسی که تحت تأثیر اجتماع است، به صورتی آیینه گون، به نمودن نقش های متفاوت زن، چه آنجا که معشوق همسر، مادر، کنیز، عروس یا دختر است، اهتمام کرده است. آن گونه که سعدی می فرماید:
زن خوب فرمانبر پارسکند مرد درویش را پادش
قرآن نیز بیش از پیش براین مهم تکیه کرده و نقش زن را در ایجاد آرامش و سکینه در خانواده بیان کرده است و هدف از آفرینش این لطیفه خلقت را چیزی جز، ایجاد مهر و آرامش در خانواده و عامل اصلی بهداشت روانی خانواده به طبع آن اجتماع نمی داند.
شما می دانید که در پرتو تصمیم گیری زنان حتی در حرمسراها، بسیاری از حوادث، وقایع و جنگ های اجتماعی رخ داده است، تاریخ، حادثه قتل امیرکبیر را از یاد نمی برد. همچنین بسیاری از حوادث مثبت و تأثیرگذار اجتماعی نیز در پرتو تحریک و تهییج زنان خانواده بوده است. به هر حال جایگاه زن در بهداشت چه آن زمان که در بردگی حرمسرا بود و چه در عصر حاضر که در بندگی تبلیغات است، انکارناپذیر می باشد و امیدواریم این کنگره در اثبات این نقش مؤثر واقع گردد.»
خانم دکتر «مباشری» در پایان صحبت های خود به شعر شاهنامه:
مگر در نهانش سخن دیگر استپژوهنده را راز با مادر است
اشاره کرد و آن را مصداقی بر تأثیرگذاری مادر در بهداشت روانی خانواده دانست و گفت:
«پدر نمی تواند به دست پسرش کشته شود مگر آنکه پسر در دامن مادری ناسلامت بزرگ شده باشد.»
همچنین به ذکر شعری زیبا از پروین پرداخت:
زن نکوی نه بانوی خانه تنها بودطبیب بود و پرستار و شحنه و دَربان
به روزگار سلامت رفیق و یار شفیقبه روز سانحه تیمارخوار و پشتیبان
خانم دکتر «شکوفه گلخو» ریاست کنگره در سخنرانی خود این کنگره را ادامه طرح پژوهشی ای بیان کرد که طی دو سال گذشته به عنوان طرح آموزشی و پژوهشی بین دانشگاه و پژوهشکده به اجرا درآمده بود، او با اشاره به اینکه وجود زن، یک وجود چند بُعدی است اظهار داشت:
«توجه به ابعاد وجود زن در کنار هم و با هم، نتیجه بخش است.» و اظهار امیدواری کرد تا این کنگره نقش کوچکی در تبیین رسالت زنان و حضور ایشان در خانواده و جامعه به نمایش بگذارد و نکاتی که در این کنگره مطرح می گردد راهگشای مشکلات و مسائل زنان ایران زمین باشد.
سپس دکتر «غلامعلی افروز» رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره جمهوری اسلامی ایران صحبت های خود را آغاز کرد. او با اشاره به آیه شریفه «قد افلح المؤمنون» گفت: «همان طور که از معنی آیه برمی آید» انسان های رشدیافته به اوج خودشکوفایی و آرامش می رسند».
رسالت پیامبر خدا نیز همین بوده است، «قولوا لا اله الا اللّه تفلحوا» بگویید هیچ الهی جز اللّه نیست تا به اوج خودشکوفایی برسید، به فلاح رسیدن یعنی به خودشکوفایی رسیدن و خدا اولین فلاح است و مادر فلاح روی زمین است. فلاح یعنی باغبان، یعنی رشددهنده و شکوفاکننده و مادر آن است و بس. خانواده باغی بیش نیست که مادر باغبان آن است. باغبانی دل آرام و پدر اگر بتواند، سنگربان است. «الرجالُ قوامونَ عَلَی النساءِ» یعنی پدرها، سنگربانِ باغی هستند که باغبان دل آرام، در آنجا باغبانی و شکوفایی می کند، بستر سعادت را هموار می کند، انسان های دلارام، موفق، سعادتمند و بهشتی تربیت می کند. پیامبر خدا(ص) فرمود: «الجنة تحت اقدام الامهات» بهشت زیر پای مادران است. یعنی باغبانی که مسیر سعادت و کمال انسان و جامعه را هموار می کند و این رسالت مادر است. خدا هستی را زوج می آفریند، ما را مادر و پدر می آفریند، خدا انسان ها را عروس و داماد می آفریند. خدا استاد و دکتر و مهندس و دانش آموز نمی آفریند. خدا کارش خلق عروس و داماد است، انسان ها و همه هستی عروس و داماد خلق می شوند. بشر با قابلیت فطری مادری و پدری و زوجیت آفریده می شود. سنگ را هم که می شکافیم اتم هایش به یک اندازه عروس و دامادند، مثبت و منفی هستند. در گستره گیاهان و حیوانات هم می بینیم که همه در هستی نر و ماده هستند. در انسان ها نیز همین طور، برای هر دختری، پسری و برای هر پسری، دختری وجود دارد. بشر می تواند پس از تشکیل نطفه، جنسیت را تشخیص بدهد، اما نمی تواند در فرآیند طبیعی تعیین جنسیت به طور قاطع دخالت کند. این حکمت خداست که این توازن برقرار است؛ و خدا خانواده می آفریند و بس.
خانواده حصار نیست، محدودیت نیست، خانواده اوج شکوفایی است، خانواده بوستان هستی است. خانواده محبوب ترین بنایی است که پیامبر بزرگوار فرمودند: «محبوب ترین بنا در هستی برای من خانواده است و پرصواب ترین واسطه گری، آن است که زمینه ساز پیوند ازدواج دختر و پسری باشید.»
در عصر پیامبر نیز، خود ایشان کامل ترین خانواده را با زوجیت علی و زهرا(س) تأسیس کردند، خانواده ای که همه مؤلفه هایش بر فراز عصرها و نسل ها، جاودان است. همانجا که زن و شوهر مثال شان چون تن و تن پوش است. زن و شوهر باید برای همچون لباس باشند، لباس است که گرما می دهد، آرامش می دهد، متانت، وقار، زیبایی و کرامت می بخشد، عیب ها و کاستی ها را می پوشاند، کفویت را نشان می دهد، به همین ترتیب زن و شوهر باید نسبت به هم احساس کوچکی نداشته باشند، همچنین به یکدیگر تفاخر نکنند، بر هم سخت نگیرند و از هم غافل نباشند، در واقع هر چقدر زن و شوهر برای هم متناسب تر باشند، زیباتر و شایسته تر است. لباس به انسان جمال می دهد، کمال می دهد، به همین ترتیب زن و شوهر باید هم دل و هم راز هم باشند، برای یکدیگر لطیف و ظریف باشند، خلاصه آنکه خانواده دو رکن بیشتر ندارد بچه ها رکن اصلی خانواده نیستند، بلکه بچه ها هبه هایی هستند که خانواده می تواند داشته باشد. زن و شوهر موظف به فرزندآوری نیستند، بلکه فرزندآوری تحت اراده، اختیار و برنامه ریزی زن و مرد بوجود می آید.
آنگاه که زن و شوهر یکدیگر را از صمیم دل و واقعا دوست داشتند، می توانند دعا کنند، فرزندی داشته باشند و این فرزند را پرورش دهند. فرزندآوری مستلزم دعا، نیایش و برنامه ریزی است: «ربنا هب لنا من ازواجنا و ذریّاتنا قُرة اعین؛ وقتی زن و شوهر با یکدیگر اختلاف دارند، نباید به آنها توصیه کرد که بچه دار شوند. زیرا این زن و مرد قابلیت دوست داشتن یکدیگر را ندارند، پس چطور می توانند نفر سومی را دوست داشته باشند. خانواده دو رکن بیشتر ندارد، زن و شوهر رکن اصلی اند، نه برای خوشایند شما و دیگران و نه برای همایشی که عنوان اصلی اش زن است می گویم، بلکه همان طور که در دهها کتاب نوشته ام رکن اصلی خانواده زن است و بعد مَرد. یعنی همه آرامش و تلاش و پویایی محور خلقت زن است. این باغ که بدون باغبان معنا ندارد. پدر سنگربان است و بس.
سنگربانی پدر، آرامش دهی به مادر است و بس. اگر برای تربیت فرزند ده سهم قائل شویم، یقینا، نه سهم از آن مادر است. پدر تنها یک سهم دارد و آن هم رسیدگی به مادر است. پدر چگونه می تواند به جامعه و ارتقا و سلامت آن کمک کند؟ همه هنر پدر آن است که منبع آرامش را گرامی بدارد. خدا چون زوج آفرین است پس خانواده آفرین است و آفرینش او براساس حکمت است. در گستره هستی برای هر دختر، پسری و برای هر پسر دختریست، با قابلیت زوجیت و قابلیت پدری و مادری.
وی با اشاره به این نکته که در کشور به ازای هر هزار دختر در آستانه ازدواج، هزار و هجده پسر جوان وجود دارد، افزود:
این باور کلیشه ای برای دختران دبیرستانی ما ایجاد شده که دختران خیلی بیشترند، در حالی که حقیقت این است که در ایران تعداد پسرها بیشترند. بحث های مربوط به خانواده باید منطقی، عقلانی و جهان شمول باشد. مادری که با میل و اراده خود در خانه فعالیت می کند و کار بیرون از منزل ندارد، دارای نقص و عیبی نیست و اگر بنا به ضرورت، بیرون از خانه هم تلاش می کند، می تواند نشانه کمال باشد، اما همیشه و ضرورتا کار کردن بیرون از خانه برای زنان، نشانه کمال نیست. من اعتقاد دارم باید به منظور حفظ و ارتقاء سلامت زنان، نگاهی درست و عادلانه داشته باشیم، شاکله شخصیتی اش را چون شجره طیبه ای بدانیم که برای هر شاخه اش برنامه داشته باشیم، زنان بیش از دیگران نیاز به استراحت دارند و به بهداشت روانی غنی تری احتیاج دارند. بیش از دیگران برای پیشگیری از اضطراب و یا افسردگی شان باید برنامه ریزی کرد؛ و این عجیب نیست، چون بهشتی پرورند، آینده جامعه را می سازند، شاکله شخصیتی شان این گونه است اگر کار می کنند باید ساعت کاری شان کمتر باشد و در عین حال حقوق شان کمتر نباشد. اگر می خواهند برای کنکور دانشگاه امتحان دهند، باید در فاصله پانزده روز دو نوبت امتحان دهند و حق انتخاب داشته باشند، همان طور که در همه جای دنیا وقتی زن می خواهد برای زیارت برود، براساس شرایط جسمی و وضعیت فیزیولوژیک خود تصمیم می گیرد و انتخاب می کند.
وی افزود: غالب بگومگوهای آقایان در بیش از 90 درصد موارد با خانم هایشان، در دوران سندرم قاعدگی است. بطوری که پس از بررسی این مشاجرات معلوم می شود خانم یا در مقدمه این دوران بوده و یا در اوج آن. خداوند در قرآن می فرماید خانم ها در این دوران نیاز بیشتری به استراحت دارند و کار آقایان در این دوران این است که آرامش بیشتری به خانم ها بدهند. این کار جامعه را می سازد. پس می بینیم که بهداشت روانی خانم ها، فوق العاده مهم است. اگر به فرآیند شخصیتی کودکان و نوجوانان نگاه کنیم، متوجه می شویم که کار اساسی آقایان این است که بهداشت روانی همسرانشان را تأمین کنند. کار و وظیفه کارگزاران اصلی جامعه و وزارتخانه های حمایتی این است که به بهداشت روانی خانم ها بیشتر بپردازند. اگر خانمی برای تربیت و پرورش فرزندان در خانه مانده، به این کار به عنوان یک رسالت خطیر نگاه کنند. در خانه بودن و خانه داری زنان، بیکاری نیست.
در خانه بودن، همسرپروری و فرزندپروری یک رسالت بسیار عظیم است، یک مسئولیت، یک رسالت یک اندیشه و بالاخره یک حرفه عرشی است. البته برخی خانم ها سعی می کنند خانه داری و شغل خارج از خانه را توأما و به نحو شایسته ای انجام دهند که خوشا به حالشان، اما خانه داری بسیار مهم تر است و برای زنان کار در جامعه، ثانوی است. خانواده مهم ترین نهاد فطری بشر است، خانواده یکی از مهم ترین نهادهای اجتماعی نیست، بلکه خانواده تنها نهاد فطری و طبیعی بشر است و بقیه نهادها برای خانواده ایجاد می شود، نهاد موازی خانواده نداریم، حتی مسجد، مدرسه و دانشگاه هم موازی خانواده نیست.
خانواده، در و دیوار و گِل و سقف نیست، بلکه خانواده دو فکر است، دو اندیشه است.
زن و مرد دو فردی هستند که با قابلیت زوجیت و با پیمان عرشی ازدواج، خانواده را تشکیل می دهند. مهم ترین انتخاب انسان در گستره حیات، انتخاب همسر است. شما نگاه کنید، از زمانی که یک دختر می خواهد کارش را شروع کند، بزرگ شود و فرزندانی برای جامعه تربیت کند، چه فرآیند پیچیده ای طی می کند. «پرسیدند تربیت کی آغاز می شود؟ گفت بیست سال قبل از تولد، که اگر این مدت کافی نباشد، بایدش افزون نمود.» پژوهش های انجام شده نشان می دهد اگر نطفه در شهر تهران، در بهار منعقد شود؛ بچه با وزن بهتر، باهوش تر و زیباتر است. بهار تهران پانزدهم اسفند است، بهار شیراز اول اسفند است و بهار اهواز پانزدهم بهمن است. آغاز بهار که موقع جوانه های هستی است اگر نطفه انسان تشکیل شود، سه ماهه دوم که سه ماهه بسیار مهمی می باشد در تابستان قرار می گیرد، در سه ماهه دوم کُنش های ذهنی کار می کند، گوش جنین می شنود حافظه کار می کند و شکل و زیبایی اش رقم می خورد، و وقتی سه ماهه دوم بارداری در تابستان قرار گیرد، وارونگی هوا کمتر، افسردگی ها کمتر، آلودگی هوا کمتر است، بیماری های عفونی و مننژیت ها کمتر است و شیر و گوشتی هم که میل می کنید مال گاوی است که یونجه تازه خورده اما در زمستان وارونگی و آلودگی هوا بیشتر، زن باردار بیشتر در فضای بسته قرار دارد، اکسیژن کمتر به او می رسد. اغلب فرزندانی که با وزن کمتر از دو کیلوگرم متولد می شوند، در معرض اغلب آسیب های روانی، زیستی و عاطفی قرار گرفته اند، که حداقل آن بیقراری و اختلالاتی مانند هایپراکتیویتی و بیش فعالی است. پس چطور می شود که زنی تنها با خوردن نان و آب می تواند بچه ای بالای سه کیلوگرم به دنیا آورد؟ این زمانی اتفاق می افتد که مادر از گشاده رویی و تبسم و رضایتمندی زوجیت برخوردار است. شوهری دارد که سنگربان و نوازشگر اوست. جالب اینجاست که بسیاری از خانواده هایی که دارای بچه های کم وزن می شوند، از لحاظ اقتصادی، در سطح بالایی قرار دارند، اما از لحاظ عاطفی و روانی در وضعیت مناسبی نمی باشند، در اینجاست که وظیفه شوهر در زمان بارداری مشخص می گردد، زن بارداری که از نوازش و دلگرمی همسرش در دوران بارداری برخوردار است. همان نان خالی را با اشتها و رضایت می خورد و در آینده فرزندی سالم با توانمندی های ذهنی و هوشی بالا به جامعه تحویل می دهد. در چنین شرایطی هم بهداشت و سلامت زن تأمین می گردد و هم بهداشت و سلامت فرزند و جامعه. بنابراین آموزشگاه همسرپروری، خانواده است، نه رادیو و تلویزیون، دوران پیش از دبستان، دبستان و هر مقطعی توجهات خاص خود را می طلبد. اصلاً روانشناسی در همه جا وجود دارد، در دنیا به این نتیجه رسیده اند که اگر لبخند بزنیم و متبسم باشیم، دچار بیماری های لثه نمی شویم.»
دکتر افروز تأکید کرد: «اگر بخواهیم فرزندانی داشته باشیم که سالم تر، توانمندتر، باهوش تر و باسازگاری اجتماعی بالاتری باشند، باید به مردان آگاهی دهیم که در دوران بارداری همسر، چگونه از او نگهداری کنند و زمینه آرامش روانی او را فراهم آورند. برای تقویت بهداشت روانی در خانواده و جامعه باید کاری کنیم که دختران و پسرانمان با قابلیت همسری بار بیایند، محبوب شان پدر و مادر باشند، دختر باید به گونه ای تربیت شود که آرزو کند وقتی بزرگ شد با مردی ازدواج کند که منش او مانند پدرش آرامش بخش باشد و پسر هم در آرزوی همسری باشد که مانند مادرش دلآرام و آرامشگر باشد. یکی از بزرگترین معضلات اجتماعی ما به خصوص در کشورهای شرقی، مشکلات موجود در رابطه پدر و پسر است که واقعا جامعه را فلج می کند، پدرهایی که دارای ثروت، مقام و شهرت هستند، پسرهایی دارند که از آنها باج می گیرند، در واقع پدران خود را قبول ندارند و همواره با پدر خود در حال ناسازگاری و درگیری هستند. این رابطه بازدارنده است و سلامت خانواده و جامعه را مختل کرده اما ریشه اش در کجاست؟ در مادر. این مادر است که می تواند در قلب پسر مهر پدر را تعمق بخشد، از وی تعریف کند و تألیف قلوب ایجاد کند. این مادر است که می تواند در حضور بچه ها پدر را تکریم و تمجید کند و در پشت سر پدر، برایش دعا کند و از او تعریف کند. اگر چنین نکند همین مشکلاتی که ذکر شد، پیش می آید؛ پسرها طغیان می کنند، سرکش می شوند، به سوی اعتیاد می روند، دچار فساد می شوند و به زندان می افتند. ریشه همین اعتیاد، روابط نادرست پدر و مادر است. زیرا مادر نتوانسته است پدر خانواده را طوری معرفی کند که برای پسر الگوی مطلوب باشد و این واکنش مادر نتیجه این است که پدر، وظایف خود را به درستی انجام نداده، مادر را تهدید و تحقیر کرده، سنگربان خوبی نبوده است. شوهران موظفند با همسران خود با زیباترین جاذبه های زیستی، غنی ترین جاذبه های فکری، پرکشش ترین جاذبه های بصری و دلنوازترین جاذبه های صوتی و رفتاری و قویترین جاذبه های جنسی، رابطه داشته باشند. خدای صمد این را گفته و پیامبر خدا(ص) این تعامل را ترسیم کرده است اگر این گونه نباشد خانم ها، بی تفاوت و در نهایت افسرده می شوند و در رفتار متقابل با فرزندان، در دو سه سالگی که بچه در نهایت کنجکاوی زیاد سؤال می کند و انرژی زیادی از مادر می طلبد، مادر حوصله پاسخگویی به او را ندارد و کودک در آستانه آسیب پذیری اجتماعی قرار می گیرد. به هر حال این بحث بسیار مهم است. بحث های منطقی خانواده، بحث فطری و جهان شمول است. در فرآیند جهانی شدن میراث فرهنگی را باید در خانه پیدا کنیم، فرهنگ غنی اسلامی مان را باید بین زن و شوهر و در خانه پیدا کنیم و زن و شوهر یعنی زیباترین، آرام بخش ترین و غنی ترین رابطه هستی. هر چقدر زن و شوهر یکدیگر را بیشتر تأیید کنند و محبت شان را بیشتر به یکدیگر ابراز کنند، لباس هم باشند و جاذبه ها را تقدیم هم کنند، بچه ها بیشتر لذت می برند و سلامت خانواده، سلامت جامعه را تضمین می کند.»
در ادامه همایش نیز یافته ها و نتایج تحقیقات و مقالات ارائه شده در کنگره مطرح شدند.
دکتر «پریچهره حناچی» مدیر پژوهشی پژوهشکده زنان و فوق دکترای بیوشیمی در تحقیقی که برای بررسی سطح آگاهی زنان در پیشگیری از عوارض یائسگی انجام داده به این نتیجه رسیده است که درصد بالایی از زنان راههای پیشگیری از عوارضی چون گر گرفتگی، خشکی واژن و... که مربوط به یائسگی است را نمی داند و طی این تحقیق معلوم شد که صدا و سیما و مطبوعات نقش مؤثری در آموزش دهی و آگهی بخشی زنان جامعه دارند.
دکتر «جهانگیر کریمیان» نیز در ادامه پانل مربوط به فعالیت بدنی، اضافه کرد: «تمرین صحیح و منظم بدنی به عنوان بخش مهمی از وظایف روزانه هر فرد مسلمان می تواند در سلامت و بهداشت جامعه و انجام وظایف و مسئولیت های اجتماعی که نیازمند بدنی نیرومند و قوی است، تأثیرگذار باشد. نظر به اینکه بانوان محور سلامتی و نشاط در منزل هستند، می توان گفت فعالیت بدنی تأمین کننده این سلامتی و نشاط است و موجب ترشح ماده ای به نام آندروفین در مغز می گردد این ماده نشاط آور است و بانوی مسلمان که هر روز ورزش می کند، می تواند رفتار ناشی از خستگی همسر و فرزندانش را تحمل و آن را به نشاط و آرامش تبدیل کند و در نهایت اینکه فعالیت بدنی زیربنای آمادگی جسمانی، روانی، اجتماعی، تناسب اندام و دور شدن از پیری است.»
دکتر «شکوفه گلخو» در مقاله خود نتایج تحقیقی که درباره مصرف شیر سویا و ورزش در تراکم استخوان زنان یائسه بود را این طور بیان کرد: «زنانی که به مدت سه ماه روزانه 5/12 گرم پروتئین سویا معادل دو لیوان شیر سویا در روز مصرف کرده اند و ورزش می کنند در برخی عوارض یائسگی از جمله گر گرفتگی، خشکی واژن و عوارض عصبی کاهش قابل ملاحظه ای را مشاهده کرده اند.»
دکتر «رشید حیدری مقدم» دستیار (PHD) فیزیولوژی ورزشی در تحقیقی که به بررسی علل و راههای مختلف درمان چاقی در زنان می پرداخت، اشاره کرد: «متأسفانه در درمان چاقی مشاهده می شود که نقش نگرش های غیرعلمی و بازاری از راهکارهای علمی از نظر تبلیغی پررنگ تر است و هر روز شاهد حضور داروهای رنگارنگ و گران قیمتی در زمینه کنترل چاقی هستیم که این داروها شامل داروهای ادارآور، ملین ها، داروهای مانع جذب چربی، داروهای کاهش اشتها و ... هستند که هر کدام عوارض نامطلوبی را بر بدن تحمیل می کنند.
استفاده از شیوه های خاص و تجهیزات شامل سونا، ترموتراپی، ماساژ درمانی، ویبراتور، گوشواره لاغری کرم ها و ژل ها. در اغلب بررسی های انجام شده دیده شده است، مکانیسمی که سبب سوختن چربی شود و در روش های تبلیغی وجود دارد، کمتر علمی است و اغلب این روش ها در کنترل وزن ناموفق هستند. به طور کلی باید توجه داشت که در افراد چاق شدت ورزش متناسب با وضعیت فیزیکی آنان باشد و به تدریج شدت ورزش را در آنان افزایش داد و آمادگی روانی برای یک برنامه طولانی مدت را باید در آنان ایجاد کرد.»
مقاله ارائه شده توسط خانم «کیمیا کریمی» درباره بررسی شایع ترین بیماری جسمی در زنان و دخترن ما بین پانزده و نوزده ساله شهر تهران بود. وی پس از توضیح درباره سندرم پیش قاعدگی یا ePrmenstural Syndrome که با وقوع دوره ای و دارای مجموعه ای از تغییرات ناراحت کننده جسمانی، روانی یا رفتاری مانند اضطراب افسردگی، حالت ویار احتباس آب و درد بدن است، اضافه کرد: «براساس یافته های این تحقیق، مصرف مستمر عسل می تواند عامل محافظت کننده و درمانی به صورت کاهشی در علائم آزارنده در مقابل PMS باشد.
دکتر «زهرا کارگرنوین» استادیار تغذیه جامعه در تحقیقی به بررسی الگوی مصرف مواد غذایی در بین زنان خانوارهای شمال و جنوب شهر تهران پرداخته و نتیجه گیری کرده است: «نظر به اهمیت مصرف شیر و لبنیات به علت غنی بودن از کلسیم و همچنین بالا بودن نیاز آن در گروههای در معرض خطر از جمله مادران شیرده، کودکان زیر شش سال و نوجوانان دختر که مادران آینده این مرز و بوم می باشند و براساس رفرنس های تغذیه ای جهانی که میزان مصرف آن را حداقل 3 و حداکثر 4 واحد برآورد کرده است، این میزان در خانوارهای مورد بررسی در شمال و جنوب تهران، کمتر از یک واحد می باشد که قریب به اتفاق زنان و دختران این تحقیق در معرض خطر کمبود کلسیم و عواقب آن می باشند.»
«فاطمه فرشی صبح خیز» و دکتر «مرتضی منادی» در تحقیقی پیرامون نقش مادران در شکل گیری هویت دختران نوجوان شهر تهران، نتایج تحقیق خود را این گونه بیان کردند: «یافته ها نشان می دهد مادرانی که رضایت از هویت جنسیتی زنانه خود دارند و جنس فرزند برای آنها مهم است و بین دختر و پسر تفاوت می بینند، شیوه تربیتی مستبدانه یا سهل انگارانه را در مورد فرزند خود به کار می برند و بیشتر دخترانی دارند که دارای هویت زنانه هستند و مادرانی که از جنسیت خود رضایت ندارند و دختر و پسر ازنظر جنسیت برای آنها برابر است شیوه تربیتی دموکراتیک را به کار می برند و دخترانی با هویت دو جنسیتی دارند. بنابراین می توان گفت: هویت جنسیتی و عقاید مادران به همراه شیوه های تربیتی می تواند در شکل گیری هویت جنسیتی تأثیر داشته باشد. مادرانی که خود هویت دو جنسیتی دارند و در تلاش برای به دست آوردن حقوق برابر با مردان و حذف نابرابری ها بودند، فرزندان خود را نیز به گونه ای تربیت کرده اند که ویژگی های مردانه و زنانه را در کنار هم داشته باشند.
دکتر «سمیه فریدونی» در مقاله ای با نام نقش آموزش عالی در توانمندسازی زنان، پس از ذکر این نکته که توانمندسازی زنان با توسعه ملی جوامع آنچنان رابطه تنگاتنگی دارد که برطبق نظر بانک جهانی موجب کاهش نرخ فقر، رشد سریع اقتصادی، کاهش فساد، افزایش سطح سلامت و بهداشت فردی و اجتماعی و... می شود، گفت: «به نظر می رسد این مسئولیت سنگین برعهده نظام آموزش عالی کشور است تا با اقبالی که زنان در خصوص حضور در دانشگاه به عنوان تنها زمینه رشد و حضور اجتماعی - از خود نشان می دهند، نه فقط زمینه بروز توانمندی ها و استعدادهای آنان را از طریق آموزش که مهم ترین ابزار توانمندسازی زنان است، فراهم کرده و از هر گونه تبعیض جنسیتی در خصوص ورود آنان به دانشگاه و استفاده از این فرصت، خودداری به عمل آورد. چرا که تا زمانی که صف بندی های مردان و زنان از هم جدا باشد و آنها خود را به عنوان یک جامعه واحد بشری با تفاوت های مختلف باور نداشته باشند، نمی توان به توانمندسازی زنان آن جامعه امید داشت.»
«نماز، مادر و استحکام خانواده» عنوان مقاله ای بود که توسط «پریوش شکرچی زاده» ارائه شد، در این تحقیق آمده است: «از آنجایی که مادر محور سلامتی، نشاط، معنویت و آرامش دل در خانواده است، برپاداری نماز توسط مادر می تواند در خانواده آرامش، صفا و صمیمیت و خودسازی فرزندان را دربرداشته باشد. همچنین مادر می تواند با فرهنگ سازی یاد خدا که یک روش تربیتی به حساب می آید، اثرات قوت قلب، روشن بینی و بصیرت، صیقل دل، شفای دل و شرح صدر را که در ارتقاء سلامت روان مؤثر است، در بطن خانواده پیاده نماید.»
امام صادق(ع) فرمود:
«چون فرزندی وضو و نماز را یاد بگیرد، خداند (به پاداش آن) پدر و مادر او را می آمرزد.»
بنابراین خانواده ای که از استحکام جسمانی، روانی، معنوی و اجتماعی برخوردار باشد، به عبارت دیگر از نمازگزاران باشد، سرکشی نفس را رام می کند و اعضای آن با نماز آرامش پیدا می کنند و در فراز و نشیب زندگی پایدار می مانند.