براي آنكه نوجوانان در برابرگرايش به آسيب ها و انحرافات اجتماعي  در امان بوده  و واكسينه شوند، ميبايست داراي هويت سالم باشند. يعني آنكه بين سه سيستم «زيستي، اجتماعي و رواني»آنها  تعادل و وحدت وجود داشته باشد. به عبارت ديگر بايد فضا ي ارز شها و هنجارهاي ديني ، جهاني (اينترنت و ...) و ملّي آنها ، مبتنی  برآرامشی مسالمت آميز باشد  تا از تعارض وسردرگمي نوجوانان جلوگيري شود. تأمین، حفظ و ارتقایِ سلامت نوجوانان نیازمند رعایت   15   اصل مهم اساسی توسط والدین محترم است :     

1ـ تقويت اعتماد به نفس نوجوانان، با توجه دادن ایشان به توانمندیهایشان و برای ایجاد زمينه استقلال(حق انتخاب وحق رأي)در آنان.

2ـ فراهم كردن زمينه تفكر خلاّق درنوجوانان برای اجتنابِ ازتصميم گيري های منفعلانه و احساسي و شتاب زده

3ـ پرهیز از مقايسه دورةنوجواني خود با دوران نوجواني فرزندان و اجتناب از برتر دانستن  دیگران نسـبت به آنها .

4ـ ايجاد پل عاطفي براي برقراري ارتباط مناسب بانوجوانان و آگاه نمودن آنان از علایم و نشانه هاي بلوغ جنسي، ميل جنسي، تقويت روحيات معنوي،ارز شهاي مذهبي وتسهیل انجام تكاليف شرعي براي دوره ي بحران هوّیت  جهت مقابلۀ با  احساس گناه.

5ـ همفكري با نوجوانان براي غني سازي اوقات فراغت آنان و شرکت در برنامه هائی که نوجوانان دوست دارند  والدین  در کنار آنان باشند  مانند حضور در استخر شنا ، کوهنوردی و طبیعت گردی و ترتیب اردوهای خانوادگی در مناظر زیبای اطراف  شهر زندگی .

6ـ تقویت بهداشت روانی و ايجاد سلامت اخلاقي درفضاي خانوادگي ومصون سازي فضاي منزل از عوامل مخرّب و گفتگو با فرزندان پيرامون امواج نامحرم و تأثيرات و پيامدهاي سوء آنها از قبيل: امواج ماهوار هاي واينترنتي گمراه کننده، بلوتو ثهاي زننده، سي د يهاي قرمز و ...

7ـ تقويت و تكريم شخصيت نوجوانان و قائل شدن احترام وارزش برای آنها با هدفِ داشتن تصويرِ ذهني مثبت نوجوان از خود، و دوري از هرگونه اهانت، سرزنش،تبعيض، تحقیر ، مقايسه با ديگران،انتقادهاي مكرّر ويرانگر و مخرّب نسبت به آنها.

8ـ ايجاد ارتباط مناسب و پرهيزاز هرگونه تَحَكّم براي اجبارنوجوانان در پذيرش تفكرات والدين و اختصاصِ وقت ،براي همراه بودن بافرزندان.

9ـ  میانه روی و پرهيز از هرگونه سختگيري يا سهل گيري افراطی در برخوردبا رفتارهای ناشیانه و احساسی  یا خطرناک نوجوانان.

10ـ اعمال نقش حمايتي وهدايتي و بیدارگرانۀ دلنشین و صبورانۀ والدین  و مربیان با هدف ايجادتكیه گاه امن  و مورد قبول براي نوجوانان و دوري ازهرگونه اعمال نظار تهاي پليسي كه موجب سلب اعتماد نوجوانان نسبت به والدين خواهد شد.

11ـ پرهيز از خودخواهي و غرور وتأکید زياد بر توجّه به جنسیّت ، سن، موقعیت و نوعِ مسأله وايجاد محيط گرم و صميمي درخانواده.

12ـ آموزش مهار تهاي زندگي به فرزندان از قبيل آموزش حلِ مسایلِ فرارو،آموزش ابراز وجود، آموزش مهار تهاي ارتباطي، تاب آوري وتحمّل در برابر مشكلات،مهارت هاي تصميم گيري، مهارت معنويت و مهارت خودآگاهي.

13ـ ايجاد شادابي وبرانگيزانندگي جوّ غنا ی عاطفی وروابط سالم انسانی درخانه و خانواده.

14ـ تبيين شفاف خواسته هاي اجتماعي خود به گونه اي كه فرزندان در مناسبات با همسالان با نقطه ی ابهامی مواجه نگردند.

15ـ جلب مشاركت فرزندان و ايجاد حس مسووليت پذیری در آنها با دعوت از ایشان برای کمک به اموری که واقعاً میتوانند اقدام کنند.