هيچ جامعه اي نمي تواند ادعاي سلامت كند چنان چه از خانوادههايي سالم  برخوردار نباشد بي هيچ شبهه هيچ يك از آسیب های اجتماعی نیست که فارغ از تاثیر خانواده به وجود آمده باشد. خانواده اساسی ترین نهاد جامعه پذیر کردن كودكان به ويژه در سالهاي حساس اوليه ی  زندگي است. خانواده تحت شرایط صحیح، کودکان را آماده می سازد تا توانایی های بالقوه خود را شناسایی کنند و به عنوان افراد بالغ ، نقش های سودمندی را در جامعه به عهده گیرند . کودکان در فرایند جامعه پذیری خانواده ،امرو نهی والدین، تقلید و همانند سازی را که از مهم ترین شیوه های انتقال ارزش ها ،هنجارها ،سنت های اجتماع و سازگاری اجتماعی است را یاد می گیرند در حقیقت ،در خانواده است که کودکان می آموزند چه چیز درست و چه چیز غلط است. طبیعی است که خانواده نقش قابل ملاحظه ای در شکل گیری شخصیت و رفتار کودک دارد شیوه هایی که والدین در تربیت فرزندان خود به کار می برند به سه دسته سهل گیرانه، مقتدرانه و دموکراتیک یا اقتدار – منطقی تقسیم می شوند.

رفتارهای  پرخطر رفتارهایی هستند که سلامت و بهزیستی نوجوانان و جوانان را در معرض خطر قرار می دهد. بر این اساس رفتارهای  پرخطر به دو گروه تقسیم می شوند ، گروه اول شامل رفتارهایی می شوند که بروز آنها یلامت خود فرد را به خطر می اندازد و گروه دوم رفتارهایی هستند که سلامت و تندرستی دیگر افراد جامعه را تهدید می کند. لذا، از آنجایی که میزان خطر پذیری نوجوانان و جوانان نسبت به دیگر گروه های سنی بالاتر است، گرایش بیشتری به این نوع رفتار ها دیده می شود . از جمله رفتارهای پرخطر که برای دیگران تهدید کننده می باشد می توان به رفتارهای ضد اجتماعی مثل دزدی پرخاشگری، گریز از مدرسه، فرار از خانه و رفتارهای جنسی و از جمله رفتارهای پرخطری که برای خود فرد خطر زا می باشد می توان به مصرف الکل،مصرف سیگار، و روابط جنسی نامطمئن اشاره کرد.

در پژوهشي با عنوان بررسي مشكلات و راه حلهاي رفتاري  دانش آموزان مدارس راهنمايي استان همدان كه بر روي   1100 دانش آموز انجام گرفت مشكلات خانوادگي به عنوان يك طبقه از مشكلات نوجوانان مطرح شده است. يافتههاي اين پژوهش نشان داد كه بيشترين مشكلات دانش آموزان، مشكلات شخصيتي آنان بود. در جستجو براي يافتن علل بروز مشكلات شخصيتي در بين عوامل شخصي چون سن، جنسيت، ترتيب تولد، وجود نقص عضو و وضعيت تحصيلي و عوامل خانوادگي نظير تعداد افراد خانواده، سرپرست خانواده، ويژگيهاي مربوط به هر يك از والدين يعني وضعيت حيات، سن، ميزان تحصيلات، نوع شغل، درآمد ماهانه و ازدواج مجدد و همچنين حضور ساير افراد در خانواده، روابط والدين با يكديگر و با فرزندان بيشترين تأثير را در بروز مشكلات شخصيتي نوجوانان د اشت . مشكلات شامل مشكلات فرد آزار مثل اضطراب، وسواس، انزوا طلبي و افسردگي و همچنين مشكلات جامعه آزار يعني مشكلات سلوك ميباشد. در تأثير متغيرها، شباهت ها و تفاوت هايي ديده شد ه. شباهت آنها اين بود كه بيشترين رابطهي معنيدار با انزواطلبي و افسردگي داشت و با نشانههاي وسواس به طور يكسان در رابطه بودند و تفاوت آنها اين بود كه روابط ناسالم والدين با يكديگر با مشكلات سلوك و همچنين روابط ناسالم آنان با فرزندان با اضطراب بيشترين رابطه را نشان ميداد و نتيجه گرفته شد وقتي روابط والدين با يك ديگر ناسازگارانه باشد ، مشكلات به صورت فرار از خانه، فرار از مدرسه، عصبانيت و پرخاشگري، دروغگويي، دزدي و تقلب جلوه نموده و بيشتر موجب آزار ديگران ميشود. در حالي كه در روابط ناسازگارانه ي والدين با فرزند، مشكلات دروني شده و به صورت اضطراب يعني مشكل خودآزار عمل مي نمايد و موجب انزوا، افسردگي و يا بروز وسواس و اختلالات عادتي در نوجوان ميشود.

13 سالهي پسر تهراني كه به - در بررسي از 40 نوجوان 18 دلايل و انگيزههاي مختلف خانه را براي چند ساعت تا چند روز ترك كرده بودند نشان داد كه كمبود عاطفي درگيري هاي ارزشي با والدين، شرايط نامناسب زندگي در خانه به دلي ل فوت، جدايي يا ازدواج مجدد يكي از والدين و فشارهاي ناشي از اختلافات بين والدين، علل به وجود آورندهي فرار از خانه بودند.  در مطالعه اي كه روي 300 دختر جوان مجرم انجام شد نشان داد كه 15 % از آنان به علل مختلف از عوامل خانوادگي و مهر مادري محروم بودهاند.

در تحقيقي تحت عنوان نقش همسالان بر مصرف سيگار توسط نوجوانان به بررسي تأثيرات همسالان بزهكار و سيگاري بر گرايش نوجوانان به مصرف سيگار پرداخته شد. مهمترين نتيجهي به دست آمده حاكي از آن بود كه اگر والدين رفتاري خصومت آميز، سهل انگارانه، يا استشهاد گرايانه داشته باشند ، همسالان علاقه مند و توانا، نه تنها مفري براي نوجوانان محسوب مي شوند بلكه او را درك كرده و از او حمايت ميكنند.

در مطالعهاي كه بررسي سبكهاي زندگي بزهكارانه نوجوانان پرداخت مشخص شد كساني كه دچار انحراف شده اند و ميزان ارتكاب آنها به اعمال انحرافي مثل مصرف سيگار با الكل يا ماري جوانا بسيار بيشتر است و الگوهاي سالم سبك زندگي در زندگي روزمرهي آنها اصلاً ديده نمي شود يا بسيار كم است.